۱۳۸۹ شهریور ۱۹, جمعه

انار ده ما



 گویا برخی دوستان صفحه اول این وبلاگ را گذاشته اند روی صفحه مرورگرشان و همواره میروند به اولین مطلبی که در این وبلاگ درج شده و آنجا پیام میگذارند. آدرس این وبلاگ این است؛

http://ghalehaji.blogspot.com/

و شما هربار باید به این آدرس بروید و در جدیدترین مطلبی که می بینید آن زیر پیام بگذارید. اگر پیام را در جدید ترین مطلب نگذارید احتمال زیاد دارد که توسط دیگران دیده نشود. حالا ما این بار پیام نوه های حاجعلی مویدی را این زیر درج میکنیم اما دفعه بعد مشغولو ذومبه اید اگه پیام تون رو زیر جدید ترین مطلب درج نکنید و اگر پیام تون را کسی ندید بازهم مشغولو ذومبه اش خودتون هستید. از حالا گفته باشم که دفعه بعد کسی «فوش کتره» نده که چوگا چیزی نیامد. (فکر نمیکنم بچه های زیر 20 سال ده بدونن «فوش کتره» یعنی چی.
عرض شود که باز پیدا نکردم پیام را اما «جمعی از نوه های حاجعلی مویدی» بودند که پیام گذاشته بودند که جشن عید فطر بوده و همه جمع بودند و جای ما خالی. ممنون از حاجعلی مویدی که چنین نوه هایی از وی باقیمانده.
راستی امسال برنامه «رمضون پارتی»هاتون خوب براه بوده ها! شنیدم هرشب پلوخوری و حال و حول. خوب همت میکردین از سفره تون یه عکسی میانداختین.

فعلا بفرمایید یه انار شکفته از درختهای خانه آقاجون تا بعد؛

عکسها از داش حسین عزیز


  نمیدانم این انارها همانهاست که من بخاطر دارم یا نه. یکی دوتا درخت انار خونه مادر بود که رنگ پوستش درست همین رنگ بود. اواخر مهر موقع چیدنشون بود و رنگ گوشت پوستش هم که الان زرد هست به گلی رنگ میزد. طعم ملس این انار و رنگ سرخ و گلی دانه ها را جای دیگری ندیدم. عجب خوشمزه بودند.

 داش حسین نوشته که اینها گلهای دامنه کوههای ابر هستند. بیشتر به شکوفه گیلاس میمانند و بسیار زیبا هستند. جای ما خالی.
اینجا که من زندگی میکنم تا کوهستانهای مرتفع فاصله زیادی دارد حدود سی صد کیلومتر یا بیشتر. اما صخره های کوتاه تر و بسیار زیبا زیاد هست. شاید در آینده اگر حالش بود برای تان چند تا عکس بگذارم.
ما در 5 کیلومتری دریا زندگی میکنیم و یک آبراه بزرگ قابل کشتی رانی از وسط شهر میگذرد و به دریا میریزد. این آبراه شهر را به دو قسمت تقسیم کرده است و از کیلومترها بالاتر نیز یک شاخه از این آبراه جداگانه به دریا میریزد و در عمل ما در یک جزیره زندگی میکنیم. البته هرگز به من احساس جزیره دست نداده است چرا که جزیره توسط سه پل و یک تونل زیر آبراه به شهر وصل است.

   این عکس بسیار قدیمی است اما بخوبی میتوان تونل تقریبا 120 متری زیر آبراه را مشاهده کرد.

قایقرانی در سوئد بسیار مورد علاقه مردم است و تقریبا هر سوئدی که توان مالی اش را داشته باشد حتما یک قایق برای خود دست و پا میکند. و البته این امکان برای همه نیست چرا که خرید و نگهداری آن بسیار گران تمام میشود.
یکی از دوستان تابستان امسال به سوئد برای دیدار آمده بود و با هم به یکی از جزایر اطراف شهر گوتمبرگ رفتیم و این عکسها یادگار آن دیدار است؛



  در اروپا پرچم کشورهای گوناگون را در کنار هم زیاد می بینید. این امر به همبستگی ملتها بیشتر کمک میکند. در بالا عکس کشورهای اسکاندیناوی و المان به چشم میخورند.

 نمایی از شهر ما از بالای (بام تهران ما). این تنها کوه مرتفع مشرف به شهر از جزیره ما هست. اگر عکس بزرگتر میخواهید روی عکسها را کلیک کنید

۱ نظر:

اگر برای نوشتن نظر مشکل دارید، زیر این قسمت که نوشته «نظر به عنوان» ، روی زبانه (یعنی آن مثلث کوچک) را کلیک و نام ناشناس را انتخاب کنید و نظرتان را بنویسید و اگر خواستید نام خودتان را نیز بنویسید