گلخانه ما در این چند ماهه

 

 

والله این قضیه عکسها ما را که کلافه کرده است. متاسفانه حتا عکسهای با ظرفیت کم نیز دیده نمیشود و این نیست مگر قضیه سانسور و نیز تقلب شرکت هایی که اینترنت را به شما میدهند که جلوی برخی عکسهای با حجم زیاد را میگیرند. شما برای رفع این قضیه نیاز به «فیلتر شکن» دارید. 

ببینید عزیزان.. اینترنت همانگونه که قبلا هم برای تان گفته ام.. شتری است که در خانه تان خوابیده و دولت نیز بخواهد و نخواهند ناچار است که اینترنت را همگانی کند. درست مثل موبایل می ماند و نمیتواند به مردم بگوید اینترنت نداشته باشید. نمیتواند به مردم موبایل بدهد و بعد بگوید فقط پیامک میتوانید بدهید. بالاخره ناچار خواهد شد سرعت اینترنت را بالا ببرد. اما سانسور اینترنتی برقرار خواهد بود و شما ناچار هستید برای فرار از این سانسورها از برنامه های فیلترشکن استفاده کنید. لذا کار امروز را بیجهت به فردا نیافکنید. یاد گرفتن و نصب فیلتر شکن یک ساعت هم کار ندارد. یک همتی بکنید و خودتان را راحت کنید. 

این ها همه نتیجه یک نظام علیل است که میخواهد بزور اخلاق مردم را مراقبت کند و این ضررها به ما میرسد که نتوانیم عکس یک ده را تماشا کنیم. انگار این مردم ایران همه منحرف هستند و دربدر به دنبال تصاویر مستهجن و حالا اگر جلوی اینترنت را بگیرند دیگر مسلمانی مردم تکمیل شده است. و این در شرایطی که مستهجن ترین تصاویر  و فیلمها از سالها قبل از طریق حتا ویدیو دست بدست میگشت و تهران دهها هزار روسپی دارد.

والله هرچه میخواهیم به اینها کار نداشته باشیم  اینها با ما کار دارند و پاچه ما را میگیرند. صدتا ماهواره و رادیو و غیره با میلیونها بیننده زیر دماغ شان دارند زیر و بالای شان را یکی میکنند و رسوای شان میکنند می آیند اینجا در این وبلاگ ناچیز یک محل اظهار نظر در مورد آب و هوای ده را سانسور میکنند. خاک بر سرشان که اینقدر کلاس شان پایین و اینقدر بی مرام هستند که حتا شعور سانسور کردن را هم ندارند.

 ***

 

بگذریم و خون مان را کثیف نکنیم.

 

امروز که وبلاگ را نگاه میکردم دیدم یک آشنای دیگری پیام گذاشته است و باز یا خاطرات قدیم افتادم و این آشنا مریم خانم ابراهیمی هستند. 

مریم خانم را آخرین بارها شاید هفت هشت ساله بودند که دیدم و احتمالا امروز دیگر خانم بزرگی شده و شانزده هفده ساله شده باشند! راستش ماشالله آقای ابراهیمی آنقدر دست به پسر ساختنش درست بود که تصور اینکه دختری هم در این خانواده  زندگی میکند برای من یکی که مشکل بود. من پس از محمد صادق و محمد قاسم که به او حاجی میگفتند بقیه را بخاطر ندارم. فکر میکنم همین آقا «سجاد» آخری باشد که در زیر پیام گذاشته اند. قاسم را هم کودک بود که بخاطر دارم.

بهرحال هرکجا هستند امیدوارم که سالم و تندرست باشند و بخصوص «حاج خانم» یعنی همون منصور خانوم خوب خودمون هم سلامت و تندرست و روان آقای ابراهیمی نیز با آن روی خندان شان شاد باشد.

بنظرم قضیه از این قرار است که هر کس که بار اول به وبلاگ سر میزند همینطوری چند روزی میخواند و به آخرین مطلب میرسد که در شروع وبلاگ نوشتم و آنگاه هوس میکند که یک پیامی بگذارد. بهرحال بیشترین پیام را آخرین مطلب وبلاگ دارد و گفتم بد نیست یک کپیه بگیرم بچسبانم اینجا خواندنش خالی از لطف نیست.

و اما تا به آنجا برسیم از شنیدن اخباری حاکی از اینکه ده داره از جمعیت جوان خالی میشه کمی حالم گرفته شد اما در عین حال قابل فهم هم هست. 

برای زندگی افراد بشر نیاز به مسکن و غذا و امکانات درمانی هست و برای تامین اینها نیاز به کار و شغل که در آمدی باشد که خرج غذا و مسکن و درمان را بدهد. با زندگی در آن محیط بی آب و علف واقعا چه درآمدی میتوان بدست آورد؟ این مقدار درآمد ها هم به زور چاههای عمیقی بدست می آید که معلوم نیست تا چه زمان کشش دارند و سفره آب زیر زمینی آنها محدود است و تازه به عده کمی میرسد و نمیتواند یک جمعیت رو به افزایش را تامین کند. پس آب همچنان حرف اول را برای کسب درآمد میزند. وقتی آب باشد، کشاورزی و باغداری و بدنبال آن سایر مشاغل رونق خواهند یافت. 

رشته کوه البرز برف گیر است و از برکت این رشته کوهها، شهرهایی مانند گرمسار، سمنان، دامغان و شاهرود و نیشابور و نیز دهات های میان این شهرها در طول تاریخ توانسته اند پا بگیرند. اما این آبها و بارانها و برفها محدود به چند بار بارش فصل زمستان است. برعکس بخش شمالی رشته کوه البرز که حتا در تابستانها نیز از ابرهای برخاسته از دریای مازندران پر باران و آب هستند و جویها و آبشارهایش به سوی باغها و شالیکاری های برنج روان و آنقدر زیاد است که اضافه اش به دریای مازندران میریزد. میتوان با کندن تونلهایی به طول 30 کیلومتر این آبها را به بخش جنوبی البرز منتقل کرد. هرچند که گران است اما یک بار برای همیشه است. اما سوال اینجاست که آیا صرف دارد؟ 

اخیرا دیده ام که در ایران نیز حتا در بیابانهای گرم و بی آب از طریق «کشت گلخانه ای» و با صرف آب بسیار کم سبزیجاتی مانند گوجه فرنگی و خیار و محصولات دیگر بدست می آورند. بنظر میرسد که این روش آنقدر بصرفه است که مخارج ارزان تهیه گلخانه را میتوان تحمل کرد. اما بی دردسر تر از همه شاید همان پسته خودمان باشد.

بهرحال.. در هر شرایطی فعلا در همین ایران خودمان میتوان در نقاطی دیگر شغلی داشت که درآمدی داشته باشد و به همین دلیل است که ده ما خالی از سکنه میشود. البته از قدیم هم دهات این نواحی که پر جمعیت بود وضع آب همین بود اما مردم هم بسختی زندگی میکردند و آن قوت ناچیز را بین هم تقیسم میکردند.  بندرت گوشت و پروتئین کافی به بدن شان میرسید. به همین دلیل هم بود که ساختار بدنی شان کوچک و ضعیف بود. امروز به فرزندان و نوه های همینها که نگاه میکنیم یکی از یکی یل تر و تنومند تر هستند.

اخیرا شنیدم که گوشت گوسفند بسیار گران شده است. میدانید که سوئد یکی از کشورهای گران جهان است. گوشت مرغ را میتوان کیلویی یک دلار یا کمتر خرید. گوشت گوسفند سردست بدون چربی کیلویی پنج تا شش دلار. 

با وجود این اوضاع ما در سوئد زیاد اهل گوشت خوردن نیستیم. خانواده هایی که بچه دارند بیشتر گوشت میخورند اما آنها هم زیاد نمیخورند. تلاش میشود که بیشتر از سبزیجات و نانهای غیر گندم مثل نان جو و غیره که سالم تر هستند استفاده شود. غذاهای تازه ای به میدان آمده که هم خوشمزه هستند و هم سیر کننده و هم سالم. یکی از موادی که ما زیاد بجای برنج بکار میبریم «بلغور» است. بلغور جو یا گندم. بجای برنج میتوان از این بلغور استفاده کرد. یک بار یک عدس پلو با بلغور درست کنید ببینید چه میشود. یعنی بجای برنج بلغور بکار ببرید. بعد کم کم هرجا که میتوانید بجای برنج بلغور استفاده کنید. طبع انسان اهل عادت کردن است و مطمئن باشید پس از مدتی زیاد رغبتی به برنج نخواهید داشت. ممکن است شما حتا پس از چند ماه بگویید بلغور خوب است اما مزه برنج را نمیدهد. خوب ندهد! برنج نمره اش بیست و بلغور مثلا شانزده. مگر شانزده نمره کمی است؟ توی مدرسه که همین را هم نمیگیرفتید! 

خوب.. امروز زیاد فک زدیم تمومش کنیم. این اصطلاح «فک زدن» را اخیرا یاد گرفتم و وقتی معنی اش را فهمیدم کلی خندیدم. فکر میکنم وقتی به ایران برگردم من در مقابل شماها خیلی دهاتی باشم و حرفهای شما شهری ها را نفهمم.

در زیر هم پیامهای آخرین مطلب را میخوانید

۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۲۳:۴۴

مریم ابراهیمی (دختر مرحوم حاج ابراهیم ابراهیمی) گفت...

سلام اقا محسن از وبلاگ خوبتان کمال تشکر را دارم و همواره از خانواده جویای حال شما ومینو جان هستم راستی مادر هم سلام می رساند موفق و سربلند باشید

  ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۲۱:۰۷

 

 

 

ناشناس گفت

 

 

...

آقا محسن بابت وبلاگ ممنون مجید پسر حاج اصغر رفیق مرحوم پدرت و دوست برادرت آقا ابراهیم به زودی عکسهای جالبی از ده برات میفرستم موفق باشی

۵ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۹:۱۴

مجید (پسر عمو) گفت...

با تشکر از زحمات شما در اسرع وقت موضوعاتی راجع به قلعه همراه عکس ارسال می شود

۵ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۴:۵۶

ناشناس گفت...

جمعی از دوستان حسن دبور ولی حلوایی حسین بخشی ذبیح حلوایی محمود سیاه مم باقر اجنه غلامحسین مجنی ممد گربه ممد دبور حسن حلا عباس مانده عباس غراب استاد مراد حبیب دراز محمود روس (با تشکر از وبلاگ خوبتان همیشه موفق باشید جمال قلعه پایین (حاجی)رو عشقه

۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۹:۳۶

ناشناس گفت...

عکس خودتونم بزارین آقا محسن مرسی

۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۹:۳۹

ناشناس گفت...

من نوه اصغر کل عباس هستم یکی از 88نوهی ایشان

۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۲۹

ناشناس گفت...

به ذبی حلوائی سلام برسانید

۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۲۹

ناشناس گفت...

راستی چه خبری از غلامحسین مجنی سرور ما دارید؟

۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۳۰

ناشناس گفت...

به خدا ما داریم از غم آسفالت نشدن کوچه های قلعه میمیریم به پسر حسین سیرو این مطلب را بگویید

۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۳۳

حسین گفت...

سلام محسن جان من امروز از داش ابی راجع وبلاگ قلعه حاجی شنیدم خیلی خوشحال شدم که وبلاگی هم در باره ولایت ساخته شد این باعث میشود همشهری ها نظراتشان را ابراز نمایند و از حال هم با خبر شوند. نقل قول از ابی:آن کال که شما بیاد دارید در حال حاضر خشک شده است وآن هم به دلیل پایین رفتن سطح ابهای زیر زمینی میباشد در گذشته نه چندان دور در ان منطقه با حفر پنج الی شش متر به آب میرسدی ولی حالا این عمق به حدود پنجاه تا شصت متر میرسددر نتیجه ابی هم در کال نمی ماند

۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۲:۴۴

علی گفت...

سلام پسر عمو.از اون بادبادکی که روی پادگان ده ملا هوا کردی یادت هست؟ داستانشو تعریف کن تو وبلاگت. علی عمو

۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۶:۴۰

سجاد ابراهيمي-حميد كبابي-ممد ممول-ممد عباس قلي-دكتر كامل-حامد پتي گفت...

سلام يا علي چه خبره تو قلعه! بيا بيرون از قلعه از بيرون تو نگاه كن بشين خوب تماشا كن چاهاي ده خوشك شوده سبزي ده كم شده مهر و صفااز ده رفت بزرگترا يكي يكي رفتن ديگه از بازيهاي قديمي مثل:چوالك-بتراش-جوزبازي-خرپليس-ارنگ ارنگ... ديگه خبري نيست ديگه حمام قلعه مثل قديم پول چنج نمي كنه و اهالي براي تبديل ريال به يورو مجبورن به تهران سفر كنند و ديگه بر نمي گردن(راستي خراصغر كل عباس هم مرد)

ناشناس گفت...

سلام از وبلاگ خوبتون ممنون
هیئتی هم در تهران فعالیت خود را از مجدد از سر گرفته که در این مکان هم دوستان و آشنایان دور هم جمع میشوند و از حال همدیگر با خبر میشوند و مسائلی هم در مورد آبادانی قلعه مطرح میکنند
دوستدار شما حسین بخشی پسر عباس حاج حسینعلی

۲۲ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۲:۳۲

ناشناس گفت...

باسلام
هم ولایتی لطف کن عکس هایی از سوئد و محلهای آن را در وبلاگ الصاق فرمائید تا ما امکان آنجا آمدن را نداریم حداقل استفاده تصویری نمائیم
رضا کلاته ملا

۱۰ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۱۱:۴۴

ناشناس گفت...

محسن جوووووووون سلام ضمن عرض تبریک سال نو ، وبلاگ جالبی تدارک دیدی امیدوارم در معرفی ولایت پدر مادری موفق باشی. من علی نوه حاج بابا کلاته ملایی . پسر حاج اکبر قناد . اگه شناختی خیلی چاکریم

۲۸ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۱۰:۵۲

ناشناس گفت...

چه جالب من هم نوه شيخ رضي الله باقري هستم (ده ملا) كسي ميشناسه؟
سال نو مبارك. پيروز باشيد.

۲۸ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۱۹:۴۲

ناشناس گفت...

sssa

۳۰ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۲۰:۳۴

سعید عباسی گفت...

محسن جان سلام
با تشکر از وبلاگ خوبی که ترتیب دادی امیدوارم با کمک همه دوستان اطلاعات خوبی در این وبلاگ قرار بگیرد تاهمه ما از آن بهرهمند شویم من هم تعدادی عکس دارم که تا چند روز آتی برات ارسال میکنم .
cheers :) Saeid

۳ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۹:۴۲

ناشناس گفت...

از نامم مپرس كه سخت دلگيرم : بهروز حلوا

۹ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۸:۲۱

ناشناس گفت...

سلام.خیلی عالی است

۱۰ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۰۵

ناشناس گفت...

بهروز جان پیامهایت را در تازه ترین مطلبی که گذاشته ام بنویس تا دیده شود.

۱۱ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۷:۵۲

علیرضا شمس گفت...

درود خدمت همه هم ولایتی های عزیز
از اینکه منم می تونم به جمع پر مهر شما بپیوندم خوشحالم . امیدوارم بتونیم در کنار هم فرهنگ و دیرینه ی روستامون رو به دنیای وب معرفی کنیم .
سربلند باشید .
بدرود

۱۲ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۰۶

ناشناس گفت...

سلام
من امروز وبلاگتون رو دیدم
خیلی خوشحال شدم.فکر کنم اولین مهمون خانم هستم.
خواهرزاده آقای شمس هستم.من تهرانم
ولی خیلی از مهموناتون رو میشناسم
موفق باشید،درود بر بچه های با معرفت قلعه حاجی

۱۴ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۹:۵۴

نوه حاجعلی مویدی گفت...

سلام
طرح جالبی بود امیدوارم از طریق این وبلاگ از اوضاع و احوال همشهری های عزیز باخبر باشیم.

۱۷ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۸:۰۹

ناشناس گفت...

لطفاً ترتیبی لحاظ کنید تا بتوانیم مطالب جالب رو روی وبلاگ بفرستیم و این وبلاگ صرفاً برای نوشتن نباشه

۱۷ آوریل ۲۰۱۰، ساعت ۱۱:۱۲

ناشناس گفت...

هووووووووووووووووووووووووووووووی همه جمعید

۶ مهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۹:۲۴

alireza گفت...

سلام امروز تازه برای اولین بار از این سایت دیدن کردم کار جالبی و قشنگی بود من علیرضا عنبری هستم برای همه ارزوی مفقیت میکنم

۱۳ مهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۲۰:۱۹

ناشناس گفت...

سلام آقا مجید امیدوارم حالت خوب باشد وب زیاد جذاب نیست بیشتر روش کار کنید عکس تفضیلات را بیشتر کنید آق ساسان
غلامرضا (کلاته ملا )

۲۲ مهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۸:۰۵

reza گفت...

آقا مجيد نمي ياي رو سايت فروشگاه وقت تو گرفته

۶ ژوئن ۲۰۱۰، ساعت ۱۶:۵۵

رضا حاجی محمدی (پسر خلیل حاجی محمدی(حاج باقر)) گفت...

جا ی شما خیلی خالی بود عروسی مهرداد. وبلاگ شما خیلی عالیست .

۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۶:۰۵

ناشناس گفت...

نوه عباس ابویی ـــ کلاته ملاـــ خوبه

۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۸:۱۱

ناشناس گفت...

سلام من محمد حاجی محمدی و یحیی حاجی محمدی نوه های حاج باغر حاجی محمدی هستیم و از وبلاگ شما که راجع به قلعه حاجی هست تشکر میکنیم.

۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۸:۵۰