زنده باد تپه پله

  در پی اعلام مسابقه ای برای کشف غار تپه پله در این وبلاگ تنی چند از کوهنوردان مشهور قلعه حاجی برای فتح این قله رهسپار شدند که در عکس لحظه رسیدن آنها به نوک قله در ارتفاع هشت هزار میلی متری را ملاحظه می فرمایید. خبرنگار ما می افزاید کوهنوردان ما بدون استفاده از ماسک اکسیژن و سایر تجهیزات فنی این قله را فتح کرده اند که از این بابت این حرکت قابل تقدیر است. یکی از صاحبنظران در زمینه آب و هوا به خبرنگار ما اظهار داشت که هوای پاک و لطیف آن اطراف به اندازه کافی اکسیژن دارد و نیازی به ماسک اکسیژن و این رقم لوس بازی ها نیست.
نظر به تعداد زیاد شرکت کنندگان و کمبود مدالها اون بالا درگیری هایی رخ داد. در عکس ملاحظه میفرمایید که یکی از کوهنوردان خانم به خانم دیگر میگوید که این پسره را خودت هول میدی پایین یا من هولش بدم. البته پسره پهلوون تر از این حرفاست و دست به کمر ایستاده. جوان مذکور به خبرنگار ما گفت؛ اینها شاید بتونن تپه پله را تکون بدن اما ما را از جا نمیتونن تکون بدن.

***

از دیگر اخبار مفید اینکه آقا مجید بنوخو نیز وبلاگی در مورد قلعه حاجی براه انداختند که آدرس آنرا در زیر خواهم آورد. از این وبلاگ دیدن کنید. قول داده که در مورد تاریخ و سایر مسائل حول و حوش قلعه حاجی مطب و   تهیه کنه که امیدواریم بر سر قولش باقی بمونه . همچنین امیدوارم که بقیه بروبچه های قلعه حاجی نیز دستی به اینترنت ببرن و وبلاگ براه بیاندازند. مطالب زیادی را در مورد ده میتوان نوشت. حتما هم نیازی نیست مربوط به ده باشه. آدم میتونه راجع به مسائل زیادی بنویسه. میشه به انجمن ده پیشنهاد هایی داد. میشه در مورد تمیز کردن کوچه ها، حمل و نقل زباله ها، مسائل محیط زیستی و این مسائل نوشت. مثلا یکی از کارهایی که در محرم ها میشه انجام داد تمیز کردن آن خرابه پشت مسجد است. خرابه بودن اشکال ندارد اما اینکه کلی پلاستیک و آشغال آنجا ریخته خوب نیست. میشه یک حرکتی  کرد برای تمیز کردن محیط زیست. میشه روزهای درخت کاری و کاشت بوته داشت. تحقیق کنید ببینید که آیا دولت در این مورد کمک میکنه یا نه. با نوشتن وبلاگها و تبادل نظرها از هم پشتیبانی کنید و به هم اطلاعات برسانید برای بهتر کردن محیط زندگی. اما در کنار همه اینها یک چیز یادتون باشه. وبلاگ جایی برای خودنمایی نباید باشه چون حال همه از دم گرفته میشه. سعی کنید با هم رقابت نکنید بلکه به هم حال بدید و همکاری کنید. اگه مطلب خوبی دیدید حتما تشویق کنید. نیمه پر لیوان را ببینید. این که یک نفر وقت میگذاره و کاری انجام میده نباید یک مقدار نقص را به رخش کشید بلکه برای آن مقدار بزرگتر کارش که وقت گذاشته باید ارزش قائل شد. کمبودها کم کم رفع میشن. امیدوارم که شاهد باشیم که دهها وبلاگ این قلعه حاجی ما داشته باشه. من هرچه اینترنت را گشتم فقط یکی دوتا وبلاگ پیدا کردم که مربوط به حداده و دهملا بود که آنها هم بیشتر مسائل مذهبی بود و زیاد به مطالب اجتماعی و روزانه آن نواحی نمی پردازند. خوب است که بچه های قلعه حاجی در این مورد پیشتاز باشند تا روزی که شاهد باشیم که بروبچه های حداده و دهملا و کلاته ملا و بقیه نواحی نیز فعال بشوند. 

این هم آدرس وبلاگ آقای مجید بنوخو؛ 

http://www.ghalepain.blogfa.com/

و در پایین یک عکس از غوره های سبز و منتظر رسیده شدن؛

گرد غوره یکی از ادویه هایی است که در غذاهای ما مصرف میشود. آنرا در ته چین لای بادمجان می مالند.  یکی از غذاهایی که در عزا و عروسی بسیار مصرف میشود همانا «پلو گوشت» است. نام دیگر آن ته چین است. البته ته چین ما با ته چین تهرانی ها تفاوت دارد. تهچین ما گوشت را تفت میدهند و نزدیک به ته دیگ پلو میچینند درحالیکه تهچین تهرانی با مرغ و ماست تهیه میشود. من در سوئد به هرکس که تهچین خودمان را داده ام انگشتهایش را هم خورده است. به آنها یادآوری میکنم که تهچین را باید با دست خورد و همه اطاعت میکنند و با هم یک تهچین دبشی میخوریم.

 این عکس مربوط به 5 سال قبل مدیریت بخش آشپزی وبلاگ قلعه حاجی است که مشغول پختن تهچین در یک آپارتمان کوچک در سفری به آلمان برای صاحبخانه های صاحبدل است که دلهای شان چند برابر آشپزخانه  شان بود.

چیدن سیب زمینی در ته تهچین و یا چیدن حلقه های پیاز و افزودن نوک قاشق زردچوبه تهدیگ خوبی ببار می آورد.
اولش حالش نبود که طرز تهیه تهچین را بنویسم چرا که اهالی مملکت قلعه حاجی همه این هنر را از بر هستند. اما نظر به اینکه برخی کسانی که اهل این مملکت نیستند و آرزو دارند روزی پاسپورت مملکت قلعه حاجی را داشته باشند نیز به اینجا سر میزنند بد نیست طرز تهیه این غذای خوشمزه را بنویسم؛

عرض به حضور شکموهای عزیز که تهچین غذایی است که در آن گوشت گوسفند را با ادویه جاتی مخلوط و تفت میدهند و لای پلو میگذارند تا بپزد. ادویه اصلی آن «ادویه پلویی» نام دارد که در اطراف شاهرود میشناسند اما نظر به اینکه همه جای جهان مزایای شاهرود را ندارد برایتان ادویه هایی را مینویسم که تا 90 درصد طعم آن ادویه اصلی را بدهد. (ده درصد آخرش «فوت استادی» است که نگه میداریم واسه خودمان و فقط باید تبعه قلعه حاجی باشید که رمز و رازش را یاد بگیرید-خودم هم بلد نیستم!)  چند تا قلق هم برای پخت برنج و گوشت یادتان میدهم که از فوتهای استادی است اما ما به شما یاد میدهیم. و اما طرز تهیه؛

مواد لازم؛


- برنج به اندازه شش نفر بعلاوه دو تا مهمان اضافه. ( از گوشت سردست استفاده میشود و خوب است که  سردست باشد و در اینصورت برنج بیشتر میخواهد و غذا زیاد میشود. مقداری از برنج هم ته دیگ میشود و خوب است که تهچین را با مهمان و با دست خورد. اما اگر خواستید گوشت به اندازه مصرف و برنج هم به اندازه مصرف تان کافیست)
-  یک عدد گوشت سردست گوسفند بعلاوه گردن و مقداری از دنده ها بریده شده بصورت تکه های کف دست یا کوچکتر.  (یا به اندازه مصرف تان).
- یک عدد پیاز بزرگ خرد شده
 - یک قاشق غذا خوری رب گوجه فرنگی

- زردچوبه، گرد فلفل سیاه، گرد زیره (زیره سبز را من ترجیح میدهم)، دارچین. از هرکدام یک قاشق چایخوری سرپر. اگر کمتر درست میکنید قاشق چایخوری سرخالی. طعم زیره بسیار قوی است اگر علاقه تان به زیره زیاد نیست آنرا نصف کنید اما باید حتما باشد.
- اجباری نیست.. اما اگر دم دست بود دو عدد برگه زردآلو و دو عدد پیازچه همه را خرد کنید و مخلوط کنید
- نمک هم به اندازه ای که دلتان میخواهد.
- برنج باسماتی به اندازه مصرف تان. 


طرز پخت-
برنج را از حد اقل دو ساعت قبل باید خیس کنید. (اگر نمیدانید خیس کردن برنج یعنی چه اصلا اینجا نباید راه تان بدهند).
اول برویم سراغ گوشت. گوشت را در روغن تفت بدهید. (قلق؛ حرارت تفت دادن گوشت باید آنقدر بالا باشد که گوشت نرسد آب بیاندازد و در عین حال نسوزد)  وقتی دو طرف گوشت را دقایقی تفت دادید، پیازها را روی آن بریزید و هم بزنید. و حرارت را ملایم تر کنید تا پیاز برسد بدون سوختن طلایی شود. هرگز پیاز را جداگانه سرخ نکنید تا آب و بخار پیاز به خورد گوشت برود. (قلق؛ اگر میخواهید هنگام سرخ کردن گوشت قطرات روغن اطراف را کثیف نکند گوشتها را در قابلمه دراز سرخ کنید یا تفت بدهید. اصولا همه سرخ کردنی هایی که به اطراف میپاشد را باید در قابلمه های دراز سرخ کرد).

هر از گاهی مخلوط را بهم بزنید. هنگامی که پیازها طلایی شد، پیازچه ها و برگه زرد آلو را اضافه کنید و یک دقیقه صبر کنید و سپس همه ادویه جات  را در آن ریخته و یک هم بزنید و سپس رب گوجه را نیز مخلوط کنید و هم بزنید و از روی آتش بردارید بگذارید یک کنار.

آب را برای درست کردن چلو به جوش بیاورید. (قلق؛ برای صرفه جویی در وقت، همزمان که دارید گوشت را سرخ میکنید آب را بجوش بیاورید. اگر کتری برقی در خانه دارید میتوانید آب را به کمک آن زودتر به جوش بیاورید).
وقتی آب بجوش آمد، برنجها را بهمراه سه قاشق نمکی که در خود دارند داخل آب جوشان بریزید. آب چلو را بچشید. بهتر است کمی مزه شوری بدهد. هنگامی که برنج نرم تر شد آنرا آبکش کنید (قلق- اجباری نیست که آب چلو حتما بجوش بیاید. مهم آن است که برنج آن اندازه نرم شود که سفت نباشد که زیر دندان کروچ کروچ کند اما بتوان آنرا بافشار زیاد انگشت له کرد. این مرحله ممکن است قبل و یا بعد از بجوش آمدن آب باشد. هر چیزی که به چلو افزوده شود، مثل ملاط لوبیا پلو و یا عدس یا غیره باعث میشود که آب ملاط به خورد برنج برود و برنج را شل کند لذا بهتر است که برنج را بازهم سفت تر از روی آتش برداشت. افزودن مقداری روغن مایع به آب برنج آنرا دان تر خواهد کرد).
وقتی برنج آماده شد آنرا آبکش کنید. تلاش کنید که یک کتری آبجوش نیز در کنار داشته باشید که با آن برنجها را بشویید. اگر نبود با آب سرد هم میتوان برنجها را شست که نمک و نشاسته آن زدوده شود.

سپس برنج را برای دم کردن آماده کنید (قلق؛ هرگز از دیگ های فولادی برای پخت برنج استفاده نکنید چرا که حرارت را سطحی به برنج میرساند و سطح در تماس میسوزد اما کمی آنطرف تر خام می ماند. تلاش کنید از ظرفهای آلومینومی و کلفت و سنگین و یا از پلوپز برقی استفاده کنید.)
ته دیگ را روغن بریزید، اگر خواستید مقداری پیاز خرد شده ته دیگ بریزید و یا سیب زمینی حلقه شده ته دیگ بریزید. سپس مقداری از برنج به عمق دو بند انگشت را کف دیگ بریزید و بقیه را نگه دارید. روی این مقدار برنج ریخته شده را با گوشت سرخ شده بپوشانید؛

باید توجه داشت که برنج میرود که دوساعت یا بیشتر روی حرارت ملایم باقی بماند تا گوشتها پخته شود و شما باید آنقدر فاصله گوشت با ته دیگ را در نظر بگیرید که هم برسد که بپزد و هم آنقدر نزدیک ته دیگ نباشد که با تهدیگ قاطی شود.

بقیه برنج را هم مثل عکس بالا روی گوشتها خالی کنید. درب قابلمه را با یک تکه پارچه بپوشانید تا هم بخار برنج بیرون نرود و هم آب آن روی برنجهای بالا چکه نکند که شل شوند. حرارت باید به اندازه ای باشد که معمولا برنج تان را دم میکنید. پس از دوساعت معمولا گوشت ها پخته اند. برای امتحان باید گوشتها را چک کنید و برنج های اطراف گوشت را نگاه کنید چرا که برنج های بالای قابلمه همیشه سفت تر از پایینی ها هستند. اگر دیدید برنج خیلی سفت است، یک نیم استکان آب از کنار در قابلمه خالی کنید و بگذارید یک ربع بماند تا آب بخار شده و به خورد برنج برود.
حال غذای شما آماده است. اگر در پلوپز درست کرده باشید میتوانید آنرا یکضرب داخل یک دیس بزرگ بر گردانید. (قلق؛ تلاش کنید که در بشقاب هرکس از قابلمه برنج بریزید. کشیدن برنج داخل دیس و آوردن سر سفره باعث میشود که برای مرحله دوم که ملت میخواهند برنج بکشند برنج سرد شده و از مزه میافتد. )

اگر میخواهید احترام ته چین حفظ شود حتما آنرا با دست بخورید و بگذارید که کارد و چنگال و قاشق فقط تماشاگر باشند.گوشت دنده و گردن به دلیل آبدار بودن بسیار به تهچین میخورد. اما باید حسابی ادویه بخورند.
طرز تهیه تهچین های من با آنچه که در ایران هست در این است که من علاوه بر «ادویه پلویی» و سایر مخلفاتی که به تهچین میزنند، دو عدد برگه زرد آلو و نیز اگر باشد دوتا پیازچه را خرد میکنم و با ملاط گوشت و بقیه مخلفات مخلوط میکنم. بادمجانها را مستقیم داخل پلو نمی چینم بلکه روی یک نعبلکی یا ظرف بزرگتر در کنار پلو قرار میدهم تا با بخار پلو پخته شود و آب اضافه اش را میریزم دور که به خورد پلو نرود. این هم از درس آشپزی امروز.
آخ آخ.. الان داشتم چک میکردم یادم اومد که بادمجون را ننوشتم.  اجباری نیست انتخابی است؛ میتونید از روز قبل بادمجون را پوست بکنید و درسته و یا از درازا یا پهنا به پهنای یک سانتی متر ببرید و نمک بزنید بگذارید روی روزنامه که آبش برود.  بعد لای اینها را نمک و فلفل و گرد غوره بمالید و بگذارید داخل یک بشقاب کوچک و بگذارید بالای پلو تا بپزد. البته میتوان در کنار دیگ روی پلو هم گذاشت اما من خوشم نمیاد آب بادمجون به خورد برنج برود. 

***

لینک مطلب در بالاترین؛

http://balatarin.com/permlink/2010/3/12/1980411http://balatarin.com/permlink/2010/3/12/1980411

.